در روز چهارم دادگاه اسکار پیستوریوس قهرمان پارالمپیک که به اتهام قتل دوست دخترش در آفریقای جنوبی محاکمه می‌شود، شهادت پزشکی که در همسایگی او زندگی می‌کند و اندکی بعد از حادثه در محل حاضر بوده به نفع روایت پیستوریوس مبنی بر قتل غیر عمد بود.پیستوریوس متهم است پس از نیمه شب روز والنتاین سال گذشته در خانه خودش با شلیک چهار گلوله دوست دخترش ریوار استینکمپ را کشته است، دادستان او را به قتل عمد متهم کرده اما قهرمان پارالمپیک می‌گوید او تصادفا به دوست دخترش که در دستشویی بوده شلیک کرده چون تصور کرده دزدی وارد خانه‌اش شده است.

دکتر یوهان استیپ امروز به دادگاه گفت وقتی به خانه پیستوریوس رسید او بر سر بدن بی جان دوست دخترش زانو زده بود.

پیستوریوس به او گفته دوست دخترش را با سارقی که وارد خانه‌اش شده اشتباه گرفته: "من به او شلیک کردم. فکر کردم دزد است."

پیستوریوس بلند بلند دعا می‌کرد و می‌گفت اگر دوست دخترش زنده بماند عمرش را در راه خدا وقف خواهد کرد.

دکتر استیپ برای نجات جان ریوا استینکمپ تلاش کرد اما او نبض گردنی نداشت و نفس نمی‌کشید و تکه‎هایی از بافت مغزش در میان موهایش دیده می‌شد.

اسکار پیستوریوس از پشت در دستشویی چهار گلوله به داخل آن شلیک کرده بود که سه تای آن به ران، شانه و سر ریوا اصابت کرده بود.

به گفته این شاهد، قهرمان پارالمپیک معروف به "تیغ‌پا" که با پاهای مصنوعی‌اش به چهره‌ای جهانی تبدیل شده بود، بشدت گریه و هق‌هق می‌کرد.

بقیه در ادامه نوشتار

ادای احترام سناتور های مکزیکی در پارلمان با دست زدن به مدت یک دقیقه برای نلسون ماندلا(مکزیکو سیتی.مکزیک)

میدان ترافالگار.لندن .خانمهایی که برای ادای احترام و به یادبود او شمعی روشن می نمایند و می خوانند.

گردهمایی مردم آمریکا در مقابل سفارت آفریقای جنوبی و مجسمه نلسون ماندلادر واشنگتن بعد از درگذشت او.

منابع:EPA -REUTERS

بقیه در ادامه نوشتار

مرگ نلسون ماندلا از دسته خبرهایی است که دنیایی را غرق اندوه می کند چرا که این اسطوره جهانی، میراث عظیمی را برای آفریقای جنوبی به یادگار گذاشته است و آن آزادی است.

با این حال بیست سال پس از سرنگونی رژیم آپارتاید واقعیت های زندگی سیاه پوستان با آرمانهای او فاصله زیادی دارند.مبارزه نلسون ماندلا با رژیم آپارتاید یکی از فصل های مهم تاریخ قرن بیستم بشمار می رود. پدرمعنوی آفریقای جنوبی، تلاش کرد آزادی را برای سیاهپوستان این کشور به ارمغان آورد.، تبعیض را ریشه کن سازد و ریشه بی عدالتی و نابرابری را بخشکاند.

موفقیت او چشمگیر بود : رهایی سیاه پوستان، یعنی قریب هشتاد درصد جمعیت آفریقای جنوبی از بند نژادپرستی. با این حال رهایی و آزادی، موجب از بین رفتن نابرابری نشد و تنها بخش کوچکی از سیاهان، از نظر اقتصادی جانی گرفتند.

نظیر ماندیسا، صاحب رستورانی، در قلب یکی از محله های مرفه ژوهانسبورگ است. او در زمره افرادی قرار می گیرد که به آنها «الماس سیاه» می گویند.

این تبعیدی دوران آپارتاید، بعد از آزادی ماندلا، با هدف دست و پا کردن یک حرفه پولساز، به کشورش بازگشت. ده سال گذشت تا بتواند به کمک وام تاسیس شرکت، ویژه سیاهپوستان، رویای خود را به حقیقت تبدیل کند.

او ازاین تجربه می گوید: « بعضی ها به من می گفتند نگو که صاحب این رستوران هستی برای اینکه مشتری ها اگر بفهمند که صاحب اینجا یک سیاهپوست است، امکان دارد عکس العمل بدی نشان بدهند. من گفتم: نه، نه. من برای رسیدن به این موقعیت کلی مبارزه کردم. بنابراین نمی توانم بگویم که صاحب اینجا نیستم. افرادی که هنوز از گفتن عبارت “از فرصت پیش آمده استفاده کردیم” واهمه دارند باید این شیوه را کنار بگذارند و از فرصت ها استفاده لازم را ببرند و ببینند جواب می دهد یا نه. البته به شرطی که آماده باشند و سخت ار کنند…. بالاخره پیروز خواهیم شد. پیروزی قطعی از آن ماست.»

تنها چند کیلومتر دورتر از ژوهانسبورگ، به شهرک «سووتو» می رویم تا ببینیم یکی از کانونهای اصلی مبارزه با آپارتاید، حالا بعد از بیست سال چه وضعیتی دارد.

محله های عجیب و جذاب و تاسیس یک مرکز تجاری شیک، نشاندهنده این هستند که طبقه متوسط جدیدی در این منطقه پا به عرصه وجود گذاشته است.

آنطور که اِن قُبیل می گوید، سووتو حالا تبدیل به سرزمین فرصتها شده است. او تنها سیاهپوستی است که یک کارگاه تولید جواهرات قیمتی را در این منطقه تاسیس و آن را مدیریت می کند.

او عملا از صفر به اینجا رسیده و برای تامین بودجه اولیه این کار، مدتها دستفروشی کرده است. بعد هم یک دوره کارآموزی طی کرده و یک وام مختصر دولتی گرفته است. اِن قُبیل نزدیک هشت سال است که کسب و کارش براه انداخته است.

بقیه در ادامه نوشتار

euronews